کد مطلب:32850
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:27
در آغاز سوره بقره در وَصْف مؤمنان آمده است: الّذين يؤمنون بالغيب؛(3) مؤمنان كساني هستند كه به غيب يعني خدا ايمان دارند.
چرا در اين جا به خدا غيب اطلاق شده است، در حالي كه خدا از هر پيدايي پيداتر است؟
با وجودي كه هيچ چيزي بر خدا مخفي و نهان نيست و عالِم بر همه چيز است، نسبت غيب به خدا چگونه توجيهپذير است،
انقسام موجودات به غيب و شهادت (نهان و آشكار) نسبت به ما انسانها است. نسبت به خدا همه چيز آشكار است و همه در محضر او هستند و خداوند همه چيز را ميداند. براي خدا چيز پنهان و ناشناختهاي وجود ندارد، به همين جهت قرآن ميگويد: خدا عالِم غيب و شهادت است.(5)؛ يعني چيزهايي كه از ديده انسانها غيب و پنهان است، براي خدا پنهان نيست. خدا از آنها آگاه است.
حال اگر سؤال شما چيز ديگري است براي ما به روشني بنويسيد و پاسخ لازم را دريافت نماييد.
پي نوشتها:
1. بقره (2) آيه 33.
2. تفسير نمونه، ج 1، ص 70.
3. بقره (2) آيه 3.
4. سيد علي اكبر قرشي، ج 5، ص 133.
5. رعد (13) آيه 9.
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.